Fakty i mity o wyborach

Kto może głosować?

---

Wybory samorządowe są powszechne. Oznacza to, iż każdy obywatel może swobodnie w nich uczestniczyć. W drodze głosowania wybieramy swych przedstawicieli 460 posłów oraz 100 senatorów, do dwuizbowego parlamentu (Sejmu i Senatu). W Polsce czynne prawo wyborcze przysługuje wszystkim obywatelom polskim, którzy ukończyli 18 lat (najpóźniej w dniu głosowania), a którym prawo to nie zostało odebrane prawomocnym wyrokiem sądowym (pozbawienie praw publicznych) albo Trybunału Stanu i nie są ubezwłasnowolnieni.

Mit: Nie ważne na kogo zagłosuję, wchodzą ci z początku listy

---

Bardzo często spotykam się ze stwierdzeniem: co za różnica na kogo zagłosuję i tak wchodzą kandydaci wg kolejności wpisania na listę. Nic bardziej mylnego, zastanówcie się po co mieliby w wyborach startować kandydaci z miejsc nie dających najmniejszych szans na elekcję (w wypadku Warszawy miejsca ponizej 20)?
Do Sejmu wejdą osoby, które zdobędą jak najwięcej Waszych głosów. To wy decydujecie kto w nim zasiada i jak będzie wyglądała nasza przyszłość! Warto się przyjrzeć liście, bo bardzo często ci najciekawsi kandydaci są właśnie gdzieś w środku.
W wypadku Warszawy czasem wystarczy niewiele ponad 1000 głosów by zostać wybranym do Sejmu, to naprawdę niewiele i dlatego tak ważny jest Wasz świadomy wybór i oddany głos.

Metoda D’Hondta

---

Metoda stosowana do podziału mandatów w systemach wyborczych opartych na proporcjonalnej reprezentacji z listami partyjnymi. Jej nazwa pochodzi od nazwiska belgijskiego matematyka Victora D’Hondta. To jest metoda, którą stosuje się w wyborach samorządowych i do parlamentu w Polsce. W metodzie tej dla każdego komitetu wyborczego, który przekroczył próg wyborczy, obliczane są kolejne ilorazy pomiędzy całkowitą liczbą głosów uzyskanych przez dany komitet a następującymi po sobie liczbami naturalnymi, czyli tzw. ilorazy wyborcze. O podziale miejsc pomiędzy komitetami decyduje wielkość obliczonych w ten sposób ilorazów. Więcej informacji na temat metody D’Hondta